سیری تحلیلی در تاریخ تصوف

تصوف در بادی امر، واکنشی به گرایش ها و تمایلات دنیاپرستانه ی مسلمین و غفلت از جنبه های معنوی دین بوده است. این واکنش در تداوم انکشاف و گسترش خود، جنبه های دیگری پیدا کرده است. بعضی از این تحولات را می توان مثبت و در جهت اعتلای روحِ آموزه های دینی و به طور خاص گسترش اخلاق، رأفت و شفقت و احسان به خلق دانست و پاره ای از این تحولات هم سمت و سوی منفی داشته است، از قبیل عقل گریزی، شریعت گریزی، مرادپرستی و فرقه پرستی. وظیفه محققان، به عنوان میراث‌بران این ارثیه تاریخی، تفکیک عیب و هنر این ماترک است تا با برگرفتنِ آموزه های مفید و وانهادنِ آموزه های مضرش، بر غنی ساختنِ توشه ای اهتمام ورزیم که در ادامه سیر تاریخی روزگارمان، امروز بدان نیاز داریم.
این کتاب متکفل سیری تحلیلی در میراث صوفیه و استخراج نکات بدیع خودشناسانه و معرفت شناسانه ای است که می تواند به کار مصلحان و اندیشمندان بیاید. در کنار این رویکرد، از نقد علمی این آموزه ها فروگذار نشده است.