از ابتدای قرن بیستم موجی گسترده مبنی بر مراجعهی مستقیم به قرآن و سنت به راه افتاد که البته به خودی خود، رهیافتی فرخنده بود؛ اما آفتی با خود داشت و آن، کنار نهادن تلاشها و دستاوردهای اغلب فقها و اصولیون و مفسران و شارحان حدیث و حتی متهم کردن شماری از آنان به بدعتگذاری و گمراهی و سوزاندن برخی از مهمترین منابع مانند فتح الباری ابن حجر عسقلانی و شرح امام نووی بر صحیح مسلم به بهانهی اشعری بودن نویسندگانش بود.
این رویکرد نادرست سبب شد که برخی مدعیان بدون مهارت و جامع نگری و بدون توجه به ظوابط اصولی و معیارشناسی، پارهای آیات یا احادیث را دستاویز قرار داده و قرآن را گسیخته و پاره پاره سازند: (جعلوا القرآن عضین)؛ سپس همین رویکرد کجاندیشانه را طریق تکفیر مخالفان که بسترساز قتل و انفجار است، برای آسیب زدن به دین مورد بهره برداری قرار دادند.
این رویکرد کژ و ویرانگر را نمی توان درمان و اصلاح کرد مگر با رویکردی اصیل و برگرفته از خود قرآن کریم و الهامگرفته از فهم سلف صالح، یعنی همان «فقه المیزان» یا سنجه شناسی.
سنجهشناسی در نگاه من و در لابلای همین پژوهش، کاراترین ساز و کار فهم سنجیدهی دین و از مهم ترین اسباب رفع یا کاهش اختلافات یا حداقل، درک برخی اختلافات و زدایش برخی از آنهاست.
نمایش بیشتر
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.